Noblesse Oblige

Vorige week schreef ik (Harmen) over de Strontrace van initiator Reid de Jong. Ik beloofde daar verder verslag van te doen. Dat stukje is inmiddels meer dan 5.000 keer aangeklikt. Kwam dat door een beetje filosoferen over duurzaamheid?

Maar anyway, een update. We zijn helemaal klaar voor de race. Alles tot in de puntjes voorbereid, nog paar puntjes te doen maar daar doden we de tijd mee tot aan de start en zo houden we het adrenaline-level op het gewenste peil. Wat kan er nu nog mis gaan? Nou.... alles eigenlijk. Dat is de kern en de kick van deze race. Te veel wind, te weinig wind, mist, materiaal(schip)breuk, vast komen te liggen aan lager wal, verkeerde tactiek. En dan uiteindelijk is daar de dodelijke vermoeidheid na al deze tegenslag. 

Met al deze vooruitzichten toch even liggen mijmeren over duurzaamheid. Hoe duurzaam zijn wij, skûtsje Geertje Rosa, nu eigenlijk. We lijken wel een soort Tesla qua accu’s voor led-verlichting aan boord. Of nog beter, hybride: door afwisseling wind- en spierkracht. De machinekamer is gesloopt. Maar ik licht een tipje van de sluier op. Hart van het schip is onze Groene Kombuis. Hier regelen we de energie voorziening. En wel op dusdanig hoog niveau dat we bij voorbaat al hebben gewonnen. Aan boord van de Geertje Rosa zijn namelijk de verwachting het hoogst en is de sfeer het allerbest. Hiermee gaf ik dus letterlijk een kijkje in onze keuken. NB onze verse kruiden. Duurzaam en gezond dat is ons recept.

Na deze, bij voorbaat, gewonnen race ook zakelijk weer verder geïnspireerd om te verduurzamen bij www.tijssenvos.nl niet alleen ten opzichte van milieu maar ook in plezier in het werk. Dat is ook winst is de les uit deze race. Want of die Elon Musk nu met Tesla een beter recept heeft dan Geertje Rosa met haar groene keuken, ik betwijfel dat... Volgens mij hebben wij de meeste fun!